امروزه یکی از جاذبه های گردشگری در سراسر دنیا، موزه ها و گالری های هنری هستند. در این اماکن عموما وسایلی با قدمت بالا و یا اثار هنری نایاب، که ارزش معنوی و مادی بسیاری دارند نگهداری می شوند.
لذا حفظ امنیت موزه ها از اهمیت بالایی برخوردار است و باید به آن توجه شود. تا حالا به این فکر کرده اید اگر این اجسام مفقود شوند یا به سرقت روند چه اتفاقی می افتد؟ آیا می توان ریسک از دست دادن میراثی که باعث حیرت ما از گذشته و تامل درباره ی آینده می شوند را قبول کرد؟
شاید فکر کنید موزه ها صرفا محل نگهداری از اشیا و نمایش آن ها هستند ولی در واقع، داستانی درباره ی ما و جایی که هستیم و این که چگونه به این جا رسیده ایم، بیان می کنند. موزه ها چیزهای بیشتری ارائه می دهند. آن ها از میراث مادی گذشته ی یک سرزمین نگهبانی می کنند. کار آن ها نه تنها بر درک ما از تاریخ تأثیر می گذارد، بلکه به پیشرفت علمی نیز کمک می کند.
منظور از هشدارهای امنیتی در موزه ها چیست؟
موزه ها سازمان هایی غیردولتی هستند که با حمایت مالی سرمایه گذاران و پشتیبانی دولت ها، برپا هستند. در مدیریت موزه ها، امنیت و حفاظت از دارایی ها، نکته ی کلیدی می باشد که باید بسیار مورد توجه قرار گیرد. با این حال بسیاری از موزه ها، به دلیل کمبود بودجه، از امنیت کافی برخوردار نبوده و سیستم حفاظت امن و قوی ای ندارند.
لازم به ذکر است وضعیت کنونی ایده آل نبوده و مرتبا با اخبار سرقت و مفقود شدن اشیا سر و کار داریم. حتی در مواردی میبینیم که یک قطعه جهت مطالعه به کشور یا مکانی دیگر فرستاده می شود اما پس از آن مفقود می شود. به راستی موزه ها برای اطمینان از دسترسی به اموال خود چه تدابیری را در نظر می گیرند؟
طبق مقاله ای از Security Baron ، روش های حفاظتی در موزه ها ترکیبی از متودهای فیزیکی، الکترونیکی و شخصی است. با این حال، اغلب آن ها منسوخ شده اند. بنابراین، داشتن یک سیستم امنیتی جامع که یکپارچه بوده و به امکاناتی از جمله نظارت تصویری، سنسورهای حرکات و ارتعاشات ، آشکارسازهای دود و دما مجهز باشد، بسیار مهم است.
یکی از جنبه های مهم امنیت، امکان دسترسی است. نه تنها به خود موزه بلکه به اتاق های مختلف داخل آن. از طرفی باید توجه داشت تمام قطعات موجود در موزه، به نمایش عموم گذاشته نمی شود و یک سری از آن ها برای مطالعات بیشتر در محلی جدا نگهداری می شوند، لذا تامین امنیت این گروه از وسایل و کنترل دسترسی به آن ها نیز اهمیت ویژه ای دارد.
در اینجاست که کنترل دسترسی بیومتریک مطرح می شود. سیستم بیومتریک در واقع با استفاده از صفات بیولوژیکی که شخصی بوده و قابل کپی برداری، اشتراک گذاری و یا از دست دادن نیستند، عمل احراز هویت را انجام می کند که این مورد، در نوع خود روشی منحصر به فرد است.
این سیستم علاوه بر منع عبور افراد غیر مجاز، بر تردد افراد مجاز نیز نظارت می کند و تاریخ و زمان دقیق ورود و خروج آن ها را ثبت می کند. یک سیستم مبتنی بر بیومتریک می تواند امنیت دسترسی به انبارها، آزمایشگاه ها، ادارات، اتاق های کنترل و سرور را تضمین کند.
کاربر پسند بودن سیستم کنترل دسترسی نکته قابل توجهی است!
سیستم های بیومتریک بدون تماس(touchless biometric systems) راه حل کارآمدی برای تامین امنیت موزه ها هستند. تجربه ی ما در نصب دستگاه های حضور و غیاب برای اماکن و تاسیسات مختلف سبب شده است که نیاز های مربوط به هر سازمان را شناسایی کرده و متناسب با آن، بهترین دستگاه شناسایی را معرفی نماییم.
دستگاه های TBS دارای دقت بالا، راحتی، امنیت و ظرافت هستند که همین ویژگی ها مشتریان را در سراسر جهان متقاعد می کند. این سیستم ها به سنسورهایی مجهز هستند که برای شناسایی نیازی به تماس یا لمس ندارد و همین عامل سبب محبوبیت آن بین کاربران شده است.
صفحه نمایش دستگاه را می توان برای عملکردهای مختلف سفارشی کرد. همچنین سرپرستان سیستم می توانند از گزینه های مختلف برای ثبت نام افراد استفاده کنند و حقوق کاربر و مناطقی که مجوز دسترسی به آن را دارند، تعیین کنند. نکته قابل توجه این است که دستگاه های بیومتریک از تقلب و به خطر انداختن امنیت جلوگیری می کنند.
امروزه دستگاه های شناسایی و تشخیص چهره متفاوتی در بازار موجود است، که هر کدام آن ها دارای قابلیت های گوناگونی است که آن را از دیگری متمایز می نماید. شما باید با داشتن شناخت کافی از این سیستم ها و آگاهی از نیاز سازمان خود در راستای انتخاب و خرید محصول اقدام نمایید.
وبلاگ شرکت طلوع پردیس راهنمای خوبی برای آشنایی و خرید سیستم های کنترل دسترسی و بیومتریک می باشد.
